Ice Experience Driving in Arvidsjaur, Sweden

Als autoliefhebber heb je vast al reclame gezien voor een Ice Experience in Zweden of Finland. Alle grote autofabrikanten zoals BMW, Mercedes, Audi, Porsche, … hebben hun eigen aanbod. Soms organiseren ze dit zelf, maar meestal wordt er gebruik gemaakt van een lokale partner. In het verleden waren rijvaardigheidscursussen veelal een teleurstelling omdat er meer tijd besteedt werd aan theorie dan aan rijden. Na jarenlang te hebben getwijfeld en gepraat met mensen die zoiets al gedaan hadden was de tijd gekomen om mij in te schrijven voor een Ice Experience. Zo kon ik misschien meer leren over wat dit precies inhield en dit meteen met jullie delen. Er werd geboekt via een Duitse partner, ESC die een totaalpakket aanbiedt met vlucht, vervoer ter plaatse, verblijf in een hotel en uiteraard het rijden. Ze bieden 3 pakketten aan en er werd gekozen voor de kortste van 2 dagen.

De prijs is per 2 personen in 1 wagen. Als je alleen wil rijden, komt er een forse opleg bij. Achteraf gezien zou ik dat niet aanraden, want de rustmomenten geven je de kans om alles te verwerken. Even geïnformeerd wie als tweede persoon mee wilde. Steven stelde zich via Unrestricted kandidaat.

Dag 1

Bij aankomst in Arvidsjaur, Zweden verzamelen we in de aankomsthal. Het is dan 14u40 en er staan 10 organisaties met elk hun eigen stand de deelnemers op te wachten. Van daar wordt je naar het Pjesker meer gebracht waar de auto’s staan te wachten. Er wordt dus niet gestopt aan het hotel of aan de chalet. Nee, je gaat meteen naar het meer om te rijden. Daar word je onderverdeeld in je groep. Ikzelf en Steven kwamen terecht in een kleine groep van 3 wagens. Onze instructeur stelde zich voor als Ronny en gaf ons een korte uitleg over de wagens. Het is belangrijk om altijd alle rijhulpmiddelen uit te zetten. En zo reed ik 10 minuten later al. Lekker straight to the point waar het rijden centraal staat.

Na wat glijden in cirkels reden we naar een grotere locatie met een bochtencombinatie. Daar werd uitgelegd hoe we de auto in een drift kunnen zetten en houden. Er werd al eens gespind en er werden rempunten gemist. Het hoort er allemaal bij om rijden op sneeuw en ijs te ontdekken aan lage snelheden.

In het Hoge Noorden wordt het sneller donker dus rond 16u begon de nacht te vallen en reden we naar het eerste circuit. Dit bestond uit lange bochten om de auto in een drift te zetten. De ervaring met 2-takt karting en VW Fun Cup komt van pas maar daar werd snel duidelijk dat we nog veel te leren hadden. Rijden op ijs vraagt een totaal andere rijstijl. Onze twee andere duo’s uit Zwitserland waren hier voor de 5de maal en hadden het wat sneller onder de knie.

Het is uiteindelijk donker als ik de auto om 17u achterlaat bij de opslagloods. Van daar worden we naar het hotel gebracht waar iedereen een eigen kamer krijgt. De kamer is simpel maar verzorgd, we zijn er tenslotte enkel om te slapen. Het avondeten wordt geserveerd en we krijgen 2 drankjes aangeboden. Als je meer dorst hebt moet je bijbetalen. Tijdens het avondeten leren we onze instructeur Ronny Wechselberger (Instagram) beter kennen. Hij is een stuntrijder met een mooi palmares. Hij was double voor Keanu Reeves in John Wick: Chapter 4. (IMDB) We hebben dus een instructeur die wel weet hoe hij een auto onder controle moet houden.

Na het eten gaat een deel van de groep slapen, een deel besluit nog wat te drinken en ik besluit om bij een buitentemperatuur van -10°C de omgeving te verkennen. Zo kan ik de dag samenvatten voor de video. Arvidsjaur is klein en er valt in de winter niets te beleven. Maar we zijn hier om te rijden dus dat geeft niet. Tijd om ook te gaan slapen.

Dag 2

Na een slechte nachtrust door een storend ventilatiesysteem vertrok de bus om 8u30 naar het Pjesker meer. Iedereen rijdt hier over lokale wegen alsof er geen sneeuw en ijs ligt. Waar België stillight wanneer er 3 sneeuwvlokjes vallen gaat het leven hier verder. De snelheidslimiet bedraagt 100km/h op een enkelvaksbaan waar auto’s elkaar moeten kruisen door sneeuw en ijs. Ze rijden uiteraard op winterbanden met studs.

Aangekomen staan de auto’s ons op te wachten en 2 minuten later is iedereen weg. Opnieuw geen tijdverlies of theorie, rijden met die auto’s. Vandaag is het koudere en bewolkte dag. De zon van gisteren is weg en we zullen ze voor de rest van de dag niet meer te zien krijgen. We rijden naar een circuit waar de snelheid hoger ligt. Je merkt dat de instructeurs het tempo opbouwen waarna Ronny met iedereen afzonderlijk gaat rijden.

Ronny zijn feedback is duidelijk. “Goed begin maar alles is te braaf en te gecontroleerd.” Waar je op circuit de slip probeert te beperken heb je deze op ijs nodig om de auto te laten draaien. Sturen doe je met je gaspedaal en dat lukt enkel als je stuur in de juiste stuurhoek staat.

Meer gas geven en agressiever insturen is de boodschap. Oude gewoonten afleren is gemakkelijker gezegd dan gedaan dus ik sta al snel vast. Wanneer je begint te glijden helt tegensturen niet. Je moet gas geven en dat moet mijn brein nog even verwerken.

De tips van Ronny helpen, waardoor elke stint beter en beter gaat. Ik wissel elke 15 minuten met Steven. Dit lijkt kort, maar op ijs is het hard werken om de auto onder controle te houden. Het lukt ons beiden om de drfits langer aan te houden en de auto te controleren. Dit bewijst dat goede begeleiding cruciaal is. Op je eentje boek ga je hier weinig vooruitgang.

De tweede dag is opgedeeld in 4 blokken van elk 90 minuten. Tussen elke blok rijden we terug naar de lodge waar je iets kan drinken, naar het toilet kan gaan en je suikergehalte kan opkrikken met chocolade of andere versnaperingen.

Lunch

Als lunch krijgen we salade en Goulash. Ik hoor wat gemor bij andere deelnemers die in het Duits vragen of er nog iets volgt maar dit was het dus echt. Dan maar wat extra brood en chocolade eten om de dag door te komen.

Meer glijden in de namiddag

Ronny neemt me nog eens mee om een stap verder te gaan. Op een sneller circuit toont hij me hoe je snel moet rijden. Even ter herinnering: Steven en ik rijden zonder hulpmiddelen. Dat wil zeggen GEEN ABS, GEEN tractiecontrole en GEEN ESP die je zal redden. Ondertussen weten we dat bepaalde andere deelnemers met hulpmiddelen rijden. Ik zie er het nut niet van in, want zo leer je niets bij.

Zacht remmen op ijs is onmogelijk. Blok toe en als je denkt dat je het niet haalt, rem je nog harder. Kijken naar waar je naartoe wilt glijden is iets wat in elke opleiding terugkomt en hier is dat niet anders. Je onderbewustzijn regelt de rest. En als laatste moet de stuurhoek in de juiste stand staan en mag je niet te ver doordraaien. Ronny toont me wat de limieten zijn en hoe je een auto waarvan je de controle kwijt bent toch nog kan controleren.

Wanneer Steven verdwijnt voor zijn sessie met de 911 Porsche GT3 RS, kan ik alleen verder oefenen op snel rijden. Het gaat steeds beter om snel te rijden, maar ik verplicht mezelf om een marge van 10% aan te houden. Door de hogere snelheden van 100 km/h kan het snel grondig misgaan als je tegen een sneeuwmuur of zelfs ijsmuur rijdt. Doordat de snelheid toeneemt, merk ik dat ik veel sneller ben dan de 2 andere wagens in onze groep. Eén wagen die maar niet opzij wil gaan, haal ik dus in, maar dit werd niet in dank afgenomen door de Zwitserse juffrouw in kwestie. Het was nadien zoals we in Vlaanderen zeggen: beeld zonder klank.

Hetzelfde Zwitserse duo is in de voormiddag van de baan gegaan en heeft schade gereden aan de zijschort. Er wordt hen gevraagd om de nodige documenten in te vullen, waarna ze de schade zullen moeten betalen. Toch even meegeven dat je daar dus niet zomaar kan doen wat je wilt, en dat is uiteraard te begrijpen.

Night WP

Na een loting in de Lodge wordt er een Night WP (Winter Pilotage) georganiseerd waarbij iedereen 3 ronden moet rijden tegen de tijd. Ik moet met 2 andere mensen een Porsche Carrera-auto delen, waarmee je enkel kan schakelen met flippers aan het stuur. Niet zo praktisch als je stuur alle kanten uitgaat en ik bak er dan ook niets van. Het is donker, wanneer ik aan de beurt ben sneeuwt het en na een lange dag rijden ben ik niet meer zo fris. Als je de WRC piloten in het donker door een bos ziet rijden denk je dat het simpel is maar dat is het dus niet. Respect!

Dinner at the Lake

Na de Night WP is het tijd voor het avondeten in de Lodge. Sommige organisaties promoten dit als “Dinner at the lake”. Geen leugen, maar je ziet er niets van. Iedereen praat na over de dag en wat we hebben geleerd. Terwijl wij eten, zijn ze even verderop bezig om de auto’s wassen en klaar te maken voor de volgende dag.

Na het avondeten worden we teruggereden naar het hotel. Het is 20u45, maar de meeste mensen gaan slapen. Uitgeput na een lange, maar interessante dag.

Dag 3

Om 8u30 vertrekt de bus en vertrekt iedereen met zijn bagage naar het meer. We komen niet meer terug naar het hotel. Op het meer staan de wagens weer klaar en het is nu mijn beurt om de GT3 RS aan de tand te voelen.

De instructeur van dienst is Marc Basseng. (Instagram) Weer iemand met een mooi palmares die me toont hoe je de auto onder controle houdt. Door het enorme vermogen is het belangrijk om telkens kort gas te geven, want anders sta je meteen rond. We oefenen eerst op een klein circuit en gaan dan naar een sneller circuit om langere bochtencombinaties te maken. Het geplande uur is sneller voorbij dan voorzien, maar het was opnieuw een leerrijke ervaring. Ik rijd terug naar de groep, waarna Marc met gepaste skills vertrekt. Bekijk de video als je het wilt zien.

Na de koffiepauze staat er nog 1 circuit op de planning. Steven is ingestapt in de GT3 Touring, en dat is allround wel de beste wagen om op ijs te rijden. De atmosferische motor kan je perfect doseren om door de bochten te glijden. Er is blijkbaar gemor van de andere deelnemers die bij Ronny gaan klagen omdat ze die auto ook wilden testen. Voor ons geen probleem, en bij de autowissel stappen we over in een Porsche Boxster. Wanneer de tijd erop zit, rijden we de auto terug naar de startplaats, waar alles 45u voordien begon. Ja, je leest het goed: we zijn nog geen 48u in Zweden geweest.

Aan de startplaats is een machine bezig om de sneeuw in cirkels te ploegen en staat de tankwagen klaar om de auto’s vol te tanken. Drie uur later zal de volgende groep toekomen waarna het circuit opnieuw begint. Het is duidelijk dat dit een geoliede machine is, de auto’s moeten rijden!

Na de opnieuw eenvoudige lunch worden we naar de luchthaven gebracht. 48u na landen stijgen we alweer op richting Duitsland. Het avontuur van 2 dagen is voorbij.

De organisatie is voortreffelijk. Als deelnemer hoef je nooit te wachten en staat alles in het teken van rijden. Ik heb geprobeerd om alleen de opleiding te boeken, maar dit was niet mogelijk. Ze bieden het uitsluitend aan in een totaalpakket, en ik begrijp nu waarom. De planning is tot op de minuut geregeld, dus het zou alles in de war sturen als er iets zou veranderen. Dit wil wel zeggen dat er geen tijd is om andere activiteiten te doen of om iets te gaan bezoeken. Je bent daar 2 dagen enkel en alleen om te rijden.

Door de ervaring van de instructeurs kun je veel bijleren. Het is dan ook een aanrader om deze cursus te volgen. ESC biedt nog een Masters & Endurance cursus aan. Ik ga bekijken of ik deze in de toekomst kan volgen. Nog even meegeven dat ikzelf en Steven de enige deelnemers waren die geen Duits spreken. Houd daar rekening mee vermits veel info niet vertaald werd.

Bedankt aan Ronny & Marc voor de begeleiding! En aan Steven om mee te gaan in dit avontuur. Onderaan vind je nog een videoverslag van onze ervaring.

Foto’s door Sébastien, Steven & ESC (Christopher Koch)